Το αντικείμενου της επιτόπιας έρευνας που επικεντρώνεται σε μια Επιπαλαιολιθική κατασκήνωση της Λήμνου φιλοδοξεί να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική και διεθνή περιβαλλοντική, γεωαρχαιολογική και αρχαιολογική εμπειρία και βιβλιογραφία που αφορά νησιωτικά περιβάλλοντα.
Η ιδιαίτερη στόχευση του προγράμματος βρίσκεται στον ιδιαίτερα έντονο διεπιστημονικό χαρακτήρα της και την υψηλής ευκρίνειας προσέγγισή της. Θα είναι η πρώτη φορά που ένα διεπιστημονικό πρόγραμμα συνδυάζει την ανάλυση γεωαρχαιολογικών δεδομένων σε μια μικρο-στρωματογραφική κλίμακα, στα πλαίσια μιας ευρείας ανασύστασης και παλαιοπεριβαλλοντικής ανάλυσης, με στόχο τη μελέτη της αλληλεπίδρασης φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπου στη διάρκεια του κλιματικού επεισοδίου της Νεότερης Δρυάδος (10,800 to 9,600 π.Χ) και λίγο πριν την έναρξη των θερμών και υγρών συνθηκών των αρχών του Ολόκαινου στον ελλαδικό χώρο.
Επίσης, η ανασύσταση της δυναμικής της ακτογραμμής της Λήμνου είναι εξαιρετικά σημαντική για την κατανόηση της ζωής του παρελθόντος διότι συνδέεται με τη σταδιακή άνοδο της θαλάσσιας στάθμης, του ρόλου της χαμένης ‘αρχαιολογίας’ των βυθισμένων τοπίων (θέσεις καλυμμένες σήμερα από τη θάλασσα) και το ερώτημα της προ-Νεολιθικής ναυσιπλοϊας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.
